kucağında menevişler, kucağında kan gülleri

seyyah dönenceler avuçlarından akıyor yörüngeye

belkemiğimden uzaksın, çok uzak

okunmuyor ifaden, mimiksiz geçişler

kucağında saydam sancılar, kucağında iç çekiş

kim silecek yaşları, kim silecek yaşanmışlığı?

camın önünde yeşil koltuğum, gökten medet umuyorum

kucağında sarı mevsimler, kucağında gözden uzak gülümseme

bir maceradan öteysen benim için acıyla inle

sıcak baharın gardiyanı yap kendini

kucağında sarı laleler, kucağında kuş sesleri

uyluksuz kancalara as kendini ki mutlaka dön bana

biz iki kere yalnızlaştık büsbütün

kucağında döngü, kucağında soluksuz bensizlikler

biz beş kere arsızlaştık kadere çalım atıp

toz pembeden kırmızıya dönüyorum

bir alacakaranlık katliamı yap kendini

kucağında şeytanın çocuğu, kucağında sisli sergüzeşt.



kendini sarkaca as, buharlaş sessizce.

bir mimiğinden ötekine genişliyor hafızam

suratında beyaz maske.

uzaksın, okunmuyor hislerin.

kucağında peyda oluyor yaban arıları,

kucağında erdemli cümbüşler.

biz madalyonuz bir karanlığın göğsünde.