yürüdüm yağmurlu sokaklarda

kimi zaman gözüm yaşlı

kış oldu kardan adam yaptım

gözleri görmez çünkü taştı



yemek yaptım anneme 

söyleyemezdi ama minnettardı

sarıldım zor da olsa babama

o gün, herkese bayramdı



okşadım başını kedilerin ve çiçeklerin

koparmadım, bilirim solardı

nefes aldım çıkıp başına bir tepenin

haddimi aşmadım, kader hesap sorardı.



gördüm insanlarını başka bir şehirin

meydanlarındaki başka bir kalabalıktı.

oturdum yanı başında ferah bir nehirin

sanırım o yüzenler birer balıktı.



yine yürüdüm, kıyısında bir denizin

adı önemli değildi, gelgitleri güzeldi.

kayboldum koyu kahverengi ormanda

sincap geldi, elimdeki yemeğimden istedi.



ezberledim sayısız nakaratını şarkıların

çıkmadı aklımdan o melodiler, hep mırıldandım

yazdım kıytırık şiirler, sarardı sayfası kitabın

gözlerine anlatamadıklarımdı, dizelerde haykırdım.



gördüm her rengini bulutların

yaz akşamı açık hava, yıldızlara da baktım.

çizdim birkaç resim, üzerini karalayın

zaten bazıları da kalmıştı yarım.



sardım sigaramı, yine de alkole dokunmadım.

az kalmıştı zaten aklım ve o bana lazım.

erken olgunlaştım, uçarılığa savrulmadım.

yoktu başka şansım, dayağı çocuklukta tattım.



uğraştım hep sevdiklerim uğruna

kendime olmadı, olsun bari faydam onlara.

istemesem de kapandım karanlığıma

açamadım kapımı, dağılmasın marazım odalara.



çalıştım cebimde kuruş yok diye girip bir işe

çürüyordum, yoruldum epeyce.

istemeden tanıştım birileriyle

habersizlerdi kim olduğumdan, her biri de



baktım, korkmadım birkaç kez aynadan

özleyebilirdim belki ben de kabirde

sildim yumruklarımdan akanları, duvardan

peşkeş çekemiyordum zihnimdekilere.



kurdum dolu dolu hayallerimi, bir zamanlar

gerçek beni göstererek hem de, sevgiliye.

güldüm, öyle bir derinden, inanmazlar

yavandı ondan öncekilerin hepsi, bir bilse.



sevdim, bir kadını, bütün bunlardan önce

şaştım, nasıl çarpıyormuş kalp böyle!

dokundum, bir kadının, narin ve beyaz ellerine

döküldü göğsümden aşkım, her eklemine.



atıldım, kapı dışarı bırakıldım ne yaptımsa

sanırdım, fayda eder ölmelerim, aşk uğruna

revan oldum, Kerem gibi, yollara

kaybettim ansızın, Aslı’yı, sarılmışken sıkıca



yapamadım unutmayı, unutturdular beni Aslı’ya

bilmiyorken artık adımı, kavuşamam bir daha

ödüllendirildim, katlimle, bir darağacında 

dedim bileyim günahım, adına diyorlarmış sevda.



açtım gözümü başka bir diyarda

mıhlamışlar göğsümden, sığmasın diye cananım.

dağladım yaramı, ahuzar halim, duymasan da

bırak derdine düşeyim senin, istersen yalvarayım.



söyledim, işte bunlardı son sözlerim.

yazdıklarımı okuduğunu görür mü gözlerim?

bitirdim, içimde bütün dertleri, seni tenzih ederim.

öyle seviyorum ki, derdinle gelmeni de isterim.