Kopan zelzele sonrası,
Kökünden kopan ağaç çılgınlığı.
Kimisi kırık dallarından
Kimisi parçalanmış selden,
Koca ağaç,
Boyunca uzanıyor heybetini sakındığı yerden
Dallarda,
Açılmaya yüz tutan tomurcuklar,
Daha açılamadan tutunmuş yok olma seline.
Solup yitirmiş güzelliğini.
Müebbet hapse mahkum kürek mahkumu gibi,
Güneşsiz kalmış yek şerde.
Koca heybet,
Devrilemez denilen servi,
Un ufak oldu kopan zelzele ile.,
Ummadığı bir çağda,
Yetti,
Bir,
İki...
Birkaç saniye.
Halbuki
Öyle uzunca bir anda bile,
Dayanamazdı ölümüne.
