Ne yedi kat üstündeyim şu göğün
Ne de tam üzerindeyim yeryüzünün
İyice gözünden düştüm dünyanın
Utancından yerin dibine battı varlığım
Bir ağacın altını kendime mezar tuttum
Gölgesine uzanmış ruhum, yanında sahipsiz duygularım
Acımasız esen rüzgârda serinliyor her uzvum
Tanrı bile affetmedi beni,
Hangi kulun yarattığı cehennemde yanıyorum
