Bedenler bir kenara ruhlar bir kenara

Yaşıyorlar evet hepsini görüyoruz

Dünden habersiz bugünden umutsuz

Yarın için hiç şans yok gibi


Ruhlar mı nerede acaba kim bilir?

Bedenler ayakta yürüyor, koşuyor

Gözler daima açık, eller hep bir

Durmak yok gün bitene kadar ayakta


Uyku bazen özlem bazen kabus

Hayaller nerede gömülü bilen yok

Yürekler taşlaşmış çorak toprak

Ruhlar nadasa bırakılmış topraklar


Kim görüyor, kim duyuyor?

Ses versin artık biri ne yapılmalı

Geri dönüşü var mı bu yolun

Etraftaki betonlar gibi betonlaşmış herkes


Robotlar yerimize geçmeye hazırlanıyor

İnsanlar insan olduğunu unutmuş gibi

Ses versin artık biri çok geçmeden

Toprak olmadan, henüz zamanımız varken


Hangi yağmur yağdırır sevgiyi, umudu

Hangi söz hatırlatır içindeki çocuğu

Ya ruhumuz, kim kırar o zincirleri

Gökyüzü inse yeryüzüne bir işe yarar mı


Her şeyi az çok bitti mi

Geçtiğimiz yollarda kendimizi mi bıraktık

Dünden, bugünden, yarından bir haber var mı?

Dün, bugün, yarın, gelecek sahi ne olacak?