Gecenin karanlığında yankılanan çığlıklarım,
Yalnızlığıma isyan ederken yıldızlarla konuşurum.
Gökyüzüne fısıldarım dertlerimi,
Ama sessiz kalır, duymazlar beni.
Karanlık odamda yankılanan yalnızlık,
Kırık kalbimle dans eder, beni sarar.
Gözlerimde biriken hüzün damlaları,
Gökyüzüne düşer, yıldızlara karışır.
Sokaklar bomboş, yankılanır adımlarım,
Gölgelerle dans ederim, sessizce ağlarım.
Yalnızlık zifiri karanlık gibi sarar bedenimi,
İsyanımı haykırırım, duyan olmaz, duymazlar beni.
Ama umut var içimde, bir gün değişecek belki,
Yıldızlarla konuşmaya devam ederim sessizce.
Belki bir gün, yalnızlığımın şarkısını duyan olur,
Ve içimdeki isyan, sevgiyle dolar.
