Kapısı gıcırdıyor dünyanın açıldıkça

Toprağa batan mezar taşları ve ağaçlar,

Tiksindiler sendromlu çocuklar gibi gökyüzünden

Dökülüp şehirlerden sonu görünmez ormanlara baktılar

Kimdi kirli, kimin yüzünden?

Bir günahkar aradılar.


Kuşlar misafir gibi geldiler şehirlere

Unuttular yuvalanmayı

Sonra sevmek bir mecburiyetten çıktı

Çıktı yaşamanın içinden ve silindi

Kalmadı izi resmi belgelerde, modern romanlarda

Zaman, telaş ve insan gözlerinde bir muşamba

Onlara bir olması gereken ölçtü

Ölçtü olunması gerekene kadar

Yani ne kadar emek

Ne kadar sahte değil mi?


Sonra öğrendiler elektronik yüzlerle dünyayı

Mor kataloglarda insan yüzleri

Ve defalarca bir yana itilip elenirken eksik

Kimisi hastalıklı sayıldılar

Konuşmadan sevebilmek bir özel yetenek sayıldı

Ve sayıldı bilim değeriyle kaç yaşında ve nasıl ölünecek


Bildiler, puanladılar huyları

Kıskançlıklar, çark ihtirasları, karanlık korkusu bile

Bir kimlik kartı gibi sabitlendi omuzlarına

Hiçbir patron görmedi yüzünü işçisinin

Korkarım ki anneler de pazarlığını yaptı evlatlarıyla

Onlara bir farklılık, başkalık ve üstünlük istediler sevgi pahasına

Sevgi pahasına ki pahasız sevgi

Ucuz, kıymetsiz ve hiçbir şey olan sevgi

Gelmedi ne kucağı ne sıcağından kimsenin


Derken yaramaz bir çocuk doğruldu yaşama

Çıktı annesinin sözünden koştu

Uzattı elmasını göğün kısmetine

Tanrım dedi ağlayarak

"bir kere ısırır mısın?"


Öyleyse tanrı da bilecektir ki bir çocuğa

Bütün bir elma

Bütün bir dünyadan

Daha ağır gelecektir.


Şimdi bana bayat bir ekmek parçası

Bir çürük kiraz etmeyecek bu dünyanın üstünde

Sevgileri telaşla, koşmakla, istemekle

Utanırım ki emekle anıyorlar

Ve biliyorum yetmez

Menzil varılmaz, yol gidilmez


Çıldırmış gibi sarılıp incitip olağan her gerçeği

Sevgi diyorum onlara

Omuzları hiyerarşilere değerken bir de

Sevgi diyorum onlara yokuşlanıp kalsınlar diye

İşlerinden alıkoyuyorum,

Aç susuz duvar diplerine koyuyorum,

Sevgi diyorum

Neydi pencerelerden görünmeyen bir yıldızın kıymeti

Neydi anlamak kanlı savaşlardan sökülen

Sevgi diyorum


Koşmadan geldim erkenin bitmişine

Bir müsriflikle koyulaştırıp tenimi

Sevgi diyorum yine de

Kimi örtüyor toprakla

Ya da kimi öpüyor da boynundan


Sevgi diyorum nefessiz kalmaktan

Sevgi hak edilmez.