Sevgili Biğ,
Kalbimi söküp aldılar yerinden. Zehirli, kirli bi' ormanda kayboldum. Topuklarım kıçıma vura vura kaçtığım yerlerden geldiğim noktanın bu olması hüzünden ziyade acı veriyor bana. Hiçbir şey başaramamışlık hissini iyi bilirsin. Tüm o başaramamışlıklarının şahidi ben oldum zira. Şimdi kendi yaş tahtalarımda elimi tutmuyor oluşun içimdeki ormanın en karanlık, en koyu, en paslı yerine savuruyor beni. Düşünmekten deliye döneceğim. N'olur bencilliğe alıştır beni.