Sevgili Biğ,
O kadar alışmışım ki seninle konuşmaya, ufak bir olay yaşasam bile hemen telefona sarılıyorum aramak için. Ardından arayacak bir sen olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalıyorum. Meğer tüm günü sana anlatmak için yaşıyormuşum. Ne tuhaf değil mi, ölmüşsün gibi...