Bir geceyi ikiye bölemem

Yüzüne şarkılar baksın isterim

Şöyle yerden yükseğe ne ışığı varsa şehrin

Tutup tutuşsam baktığınla

Bir akıl oyası kazansam da koysam kucağına

Ayıp aydınlatsam dünya ne büyük

Sen ne güzelsin ellerin saçlarında


Sularında yüzdürmek kağıttan gemileri

Elden gelmez uykularında gelmek

Sana sarılıp inatsız çiçekler gibi

Ne kadar yakın ve ne kadar sakın aşıp

Dokunsam aleviyle yanan yüreğine


Yarın olur biliyorsun

Bir güneş bin yıldızı batırır üzülür müsün

Belki kazanmış gibi kucaklayıp şehri sunarız

Üzülsen de bir gerçek

Ne kadar sakınabilir ellerimi yüzünden?


Gel hadi gece bulutları bunlar

Gel binip gidelim gidilmez yer mi var

Ağır arabalar yollarında,

Gül buna lütfen karpuzcu çadırları var

Ve çocuklar oynar yemişli mesirelerde

Görelim az şey midir bir aydınlanmak gün için

Bilelim bilmezlikse

Bize yaşamak yazılır kağıtsa duvar,

Işıksa gece heyecanım artıyor

Bize yaşamak yazılır öpüp koklama arzusunda


Bir geceyi ikiye bölemem

Belki bölsem aydınlık açmaz arasından

İsterim de güneş doğsun

Ve bir yüreği ikiye bölemem ben

Geri durmam

Al tamamı senin olsun.