Hatırlıyorum ellerini, yalnızlığın söndüğü yerlerde
Bir sevinin içinde düş gibi
etten ve histen ibaretti dünyayı sarışı...
Günler büsbütün, bir ömür gibi
Ve ışıdığı her yerde benden bin sürgün
Unutuldukça hatırlanan günahlar gibi
bilmediklerimi öğreten kederler gibi...
An an gittikçe küçülen
küçüldükçe eksilen bir çocuk
zamanın içinde yer edinenemiş kuşum gibi...
Biliyorum cümlelerini, noktası noktasına yazdığım satırlarda
Bir yazgının içinde yangın gibi
dünler ve yarınlardı bendeki yanışı...
