Bölüm2 / ANAHTARLAR
Kilit dondu, dönmedi bir daha
Rafa kalkan bir anahtarla
Açılmadı bir daha kapı hiç
Oysa beklenirdi
Akşamüstleri saat beşe vurunca
Alır başını giderdi yalnızlık bu evden
İki yürek, sımsıkı bir bütün olmuş derken
Günler, yıllara koşuverirdi sezdirmeden
Belki sonra bir çay demlenirdi
Balkonun köşesine oturulur
Uzun uzun sohbetler edilirdi
Sinerdi belki gecenin bağrına gülüşmeler
İki yüz, bir ay ışığının altında
Tarihe kalın puntolarla notlar düşer gibi
Sevgiyle bakardı birbirine oysa
Oysa ne çok vaktimiz vardı düşünmeyince
Ama düşününce, kısacık kalıyor ömür
Ve yetmiyor uzun uzadıya yaşamak
Kurtarmıyor dünyayı
Bana kalırsa biraz daha uzanmalı
Biraz daha dinlenmeli
Biraz daha sarılmalı
Biraz daha öpülmeli yâr bellediğinin yanakları
Bana kalırsa -ki ah bana kalsa-
Biraz daha yağmur yağmalı bu kente
Ama birimiz toprakta
Diğerimiz kimsesiz bir evde değil
Bana kalırsa
İkimiz birden, hür bir sokakta
Gençler gibi telaşsız ıslanmalı
İhtimali kaldı mı bilmiyorum
Ama yine de bekliyorum;
O kapı
O anahtarlarla
Bir kez daha açılmalı
05.08.2020
İbrahim
2020-08-26T11:39:08+03:00"Oysa ne çok vaktimiz vardı düşünmeyince
Ama düşününce, kısacık kalıyor ömür"
Ben de üslubunuzu beğendim. Kaleminize sağlık.