Sahipsiz geceler öncedendi.

Sahipsiz parçalar,

Ve üstünü örttüğü şiirler

Bırakmak vardı önceden

Kendini

Belki bir uçurumdan,

Belki bir varoluş, ya da

Kayboluş sancısında.

Hisler vardı körpeden,

Alınmışçasına bir sırtlanın kalbinden,

Ya da bulunmuşçasına bir rahibin gölgesinde,

Hisler yoktu sahiden.

Gitmek vardı

Ama gelmek yoktu önceden

Gelmek yaşansa eğer

Gitmek ağır basardı önceden

Sahiller vardı yosunları çingene kokan

Sahiller yoktu insanın içini yamayan

Bir gözünü açsa bulurdu en derin yarayı

Sanki çocukluğundan beri kanayan


Sevmek var artık şimdi

Görmek var bir yarayı enlerinden

Ötmek var dağa taşa

Haykırmak var

Destan yazmak var

Kahramanlık var içten içe

Anlatılamayan mutluluğu bunların

Göçmek var.

Göçmek var önceden istemediğin yere bile

Ama bu sefer cam kırıkları üzerinde değil

Bu sefer nergisler üzerinde

Gelmek var artık

Gelmek ağır basar zamanın ibneliği gibi

Ama gelmek var artık,

Gelmeni sevmek, gelmeni öpmek var delicesine


Diyemezler ki gelmiştim herhangi yerlerine,

Bilemezler ki sendeydim kendimi bildim bileli

İçten içe

Ömürden ölüme.