Bir güzeli sevmekten geldim.

Bir güzeli sevmekten oldu kibrimi bir cam bardak gibi,

Duvara vurmam.

Ben isimsiz yokuşların yorgunuydum hep

Ben işte,

Soğuk sokakların kader yazdığını sanırdım.


Hiç beceremedim pazar etmeyi yüreğimi

Hiç benzeyemedim hiçbir çarkın hiçbir dişlisine

Yaşadım gayretim ayak bileklerimde

Bakışsız bir kalabalıkta nefes aldım, yaşadım.


Bir güzeli sevmekten geldim.

Bir kuş gibi göremem şehri şehir eden yığını

Caddelerde hakikat diye bağıran beyazlı adamlar

Beni asla anlamayacaklar.

Çünkü ben, 

Camekandan kirpiğe sızan pazar hilelerini bilirim.

Sokak köpeklerinin sokaktan alacağı kadar.


Davud'un sesi gelir bana uzak otobanlar

Hiçbir kararmayı vaktinde fark edemem

Islıklanmış bir takım elbiseliyi çabukça yürüten düzen,

Bende henüz bir kaldırım taşı bile değildir.


Bir güzeli sevmekten geldim.

Çünkü insan içine dolanın ne olduğunu bilmeden,

Bilmeden anlıyor dışında nelerin yandığını.

İnsanlara göz kırptıran karmaşık zaman

Bana kıymıklı uzunca bir kalas gelir.


Anlamak,

Bir nefeste ikiye yarılmasıdır belki göğsün.

Ama yaşamak,

Bir yeraltı metrosunda varılacak durağı beklemektir.



Fotoğraf: Yasemin Çargıt