Nasıl olur da kafam hep düşünceler hapsinde
Uzaksak düşlerimde, yakınsak hissimde
Öyle yabancı bırakıyorsun ki beni
Mağaramdayım ve tiz bir yankı var sesimde
Yazdığım hiçbir satırı yakıştıramıyorum sana
Küçük bir fidan oluveriyorum yakınında
Bin parçalı yapbozumun tamamıydım oysaki
Yokluğunu yakıştıramıyorum neşeli hayatıma
Şimdi parçalarımı eskitiyorum seninle
Atmaya kıyamıyorum, içinde sen varken hele
Birbirine uymayan, yırtık pırtık kenarları
Toplayıp biriktiriyorum anılar çöplüğümde
Tanrılaştırıyorum gitgide sevginin ruhunu
Her acı arttırmıyor mu Allah'a rükûmuzu
Arıyorum eksik kalan taneleri; yerde, gökte
Ve katiyen açamıyorum duygu buzluğunu
