Ne şöyle sığınacak bir yer ne de kendimi uzaktan görecek bir ayna istiyorum 

Tek istediğim usul usul hata yapmak

Onlar beni zorla güvenli limanlara çağırıyor 

Bense o fırtınaya hiç olmazsa bir kere dalmak 

Ne bir ağıda ihtiyacım var ne de yersiz avuntulara

Dileğim yalnızca susmak

Onlar beni su götürmez gerçeklerine davet ededursunlar

Benim tek isteğim bir yalana inanmak

Benim tek isteğim o yalanla avunmak

Ne bir bahar bekliyorum artık ne de giden kışların ardından şükürler ediyorum

Sadece geçen mevsimler bile sabrımı taşırmaya yetiyor

Onlar hayaller kurdurmaya çalışıyor bana ısrarla

Artık kabul olan dualar mutlu etmeye yetmiyor beni oysa 

Doğru budur yanlış budur deyip güya yol gösteriyorlar bana 

Ben o doğru yollara olan inancımı yitirdim çoktan

Ben o arsız doğrulara artık inanmıyorum

Birileri beni mutlu sabahlara çağırıyor

Bense gecelere meylediyorum son zamanlarda. 

Kim bilir belki inanırım yakında 

Kim bilir belki durulurum ben de

Ve kim bilir belki de bu bahar o yalana inanmak mutlu eder bizi

O yalanı severiz belki de hep beraber.