Şiir yazmak gerek şiir.

Tüm gerekliliklerden arınıp lunaparktaki delikten sıyrılıyor şiir,

Tokmağı vurmak gerekir.

Belki de geçmiş geri gelir.

Gelecek zihni lekeleyen bir zehir,

Ben de musluğum, ben ne dökecek bilmem belki biraz zorlasam aklıma gelir

Gelir tabii niye gelmesin,

Biraz göğe baksam,

Biraz yere,

Belki sen bile sineye çekilirsin.

Çekildiğin yerden bana bakarsın,

Tarif edemezsin ama Kafdağı'nda mı bu adam

Yoksa yarılan yerin dibinde mi bu çocuk.

Şiir diyorum şiir,

Bitcoin değil, sağ değil sol değil,

Bulanık zihinlere berraklık

Pirüpak zihinlere delilik diyorum.

Zor iş şiir yazmak,

Okumak kadar zor belki de,

Kim niye umursasın bir şairin içinde ölenleri,

Dirilenleri,

Sakat gezenleri,

Onun bile ayırdında olmadıklarını.

Şiir yazmak demiştim,

Vazgeçtim,

Maykıl bey var,

Güzel hatunlar,

Cebindeki alette takipçilerin var,

Evde belki annen, ölmediyse baban var,

Gelme bana,

Dokunma bu bataklığa,

Ağırsın görmüyorsun tepene çökmüş yığın yığın cahiller,

Sesin yok,

Olmayan sesini duy da kulakların şaşırsın,

Benim sesim zaten yerin siks fit altında,

Toprağa yaklaş bari de gör olacağın şeyi.

Kara değil mi?

Soğuk bi' de,

Gucci montunla girmeyeceksin oraya.

Şiir öldü.

Ölüm basitti.

Ben de öldüm.

Sen kimi dinliyorsun deminden beri?