Ne tuhaf ki yaşamak mutavaatında lavanta sermiştim tüm torbalarıma

Uykusuzluğumu uyandırırdım kıytırık bir otel karşısında.

Ellerimi cebime yollayıp pazardan bir çingene satın aldırmıştım. 

Tam üzerime göre

Allı baktı teni, 

Üzerinde is karası 

Kader sanrısı. 

Bizzatihi yakışmıştı 

Basma çiçekli

Yırtık elbisesi


Bir çocuk gibi avucumdaki bozuk paraları 

tüm ruhaniyetime olan borçlarım için biriktirmiştim

Lakin muamma avamlıktı kârım

Onunla da bir çingene geçindirdim. 


Sonraları haber geldi telgraftan

Belediye yeni şiir yolu yapacakmış karşı kaldırıma

Körler için her satır 

mavi tezgahlarda bedava

İşte hürlük!

tam herkese göre 

tam günlük.

İşci mahpusunda uzun sıra

Tüm yahudiler gibi dillerinde mesken olmuş 

“donna donna”


Takdir ettim mevkiyi 

Bacak aralarını sevdim

 sokak aralarından sonra

Büsbütün varolmaktı ruhumdaki arzu

Lakin yaşamak mutavaatında üzerime lavanta sermiştim.


Mutaavaat: boyun eğme anlamında kullanılmıştır.


Açıklama; Şiirde geçen bir kısımda “Joan Baez, Donna Donna” şarkısı bahsedilmiştir. Bir deyişe göre bu şarkı yahudilerin nazi kamplarına götürülürken dillerine doladıkları şarkıdır. Özgürlüğü simgeler.