Sıkışmış duvarlar arasında kafatasımdan sesler
Birbirleriyle konuşan duvarlardan ufak tefek fısıltılar
Puslu kafamda sislerin açıklığa kavuştuğu birkaç küçük yer
Küçük yerler ikimiz içinde yeter
Dudaklarından akan sessizlik şelaleleri
İçinde defalarca boğulduğum saniyeler
Öylesine dağılmış saçların
Arasında kaybolan ellerimin şenliği
Kendi kendine söylenen tırnaklarım
Öylesine garipler
Kelimeler hediye paketleri gibi
Sen o paketlerdensin
Konuşmadan milyonlar kaçıyor ağzından
Tutuşmuş bir kağıt parçasının küllerinden doğuyoruz
Kaynamış bir kazanda yoğrulup
Şarkılarımızda vücut buluyoruz
Bunlar sıkışmış duvarlar arasında kafatasımdan sesler
Fena bir siyahlıkta korkunç bir ışık saçan
en güzel tablomsun.
