Şimdi Azizim!

Aşk mı terk etti beni?

Ben mi terk ettim aşkı?

Şimdi Azizim!

Ben mi sevdim yalnızlığı?

Yalnızlık mı sevdi beni?

Şimdi Azizim!

Yüreğimde filizlenen sancı,

Terk edipte yüreğimi,

Beni sevdiğinden mi gitmedi?

Ateşler niye sevsin beni

Azizim, ruhumı sarıpta yakan,

Şu ateşler neden sönmedi?

Karanlığa ben mi verdim adını?

Ben mi doğurdum da Azizim,

Büyüdü ellerimde, söyle niye?

Şimdi Azizim!

Kaç methiye dizdim ben kedere?

Niye ki keder, bana aşık olupta,

Yazıldı da yapıştı kaderime?


Sonra Azizim!

Niye terk etsin aşk beni?

O beni bilir de,

Ben aşkı hiç bilmez miyim?

Sonra Azizim!

Kara sevda mı bizim ki,

Ne zaman kuruldu düğün dernek,

Niye yalnızlık ile evleneyim?

Sonra Azizim!

İçimde filizlenen riyakar sancı,

Ancak bir küfre sığadı,

Ya zoruna giderse Tanrının,

Verilmiş cezaya nasıl söveyim?

Aşkım sevmemiş beni Azizim,

Ateşlerin beni sevecek canı mı var,

Haydi var diyelim, velevki var,

Ahmak mıyım, kendimi niye ateşe vereyim?

Sonra Azizim!

Ne karanlığı doğurabilirdim ben,

Üstelik aydınlığı yana yakıla ararken,

Ne kedere tatlı bir söz ilişti ağzımdan,

Ne gariptir, isyan etmem ama,

Bir türlü memnun olamadım yazgımdan.

Dokunmak istediğim ne varsa,

Düğüm oldu da geçmedi boğazımdan,

Ne varsa kendime yasak ettiğim,

Azizim, niye, niye,

Bir türlü düşmek bilmedi yakamdan?