Çürümüş meyvelerden ne umulur

Mermileriniz yoksa süngüleriniz batıyor bana

Siz benim paralel evrenlerimdir tek tek

Sizi biz edemem

Bunları ütopyalara bırakabiliriz Siz

Yağmursuz şemsiyelerinizi göğüme batırmayın


Çürümüş kemiklerden ne umulur

Karanlıkla sivriltilmiş kalemleriniz batıyor bana

Siz benim yazılmamış şiirlerimdir tek tek

Beni biz edemem

Bunları istatistikçilere verebiliriz Siz

Ağzınızdaki mayınları yerlere atmayın


Savaşlarca severim Sizi

Bizi olmayışımıza felçlenirim

Kanasa da akıyor dansımız nasılsa

Batmışlarımla dönerim size ve

Gülümserim yine unut'un dişlendiği yerden

Umudun çoktan ölmüş bir çocuk olduğunu unutun

Bir şeyim eksik, Sizde fazla değil

Kuyularınızı göğsüme batırmayın