ölmemiş ol
yedi yüz üç, yüz yedi üç, üç yüz yedi sızı
ikinci adımla çağıracaksın beni
kurtarılmamış püsküller hizalanmış dizlerine
dizlerinden dizlerime ölüm dokunacak
her şey ölüyor farfara, gök kucağıma damlıyor
sen ölmemiş ol
yeşilliğin saman sarısı bulanıklığında
ölümlü bir bulanıklıkta,
ölümlü,
ölmemiş ol farfara.
la fontaine gülümsüyor antika sandığımdan
harcandıkça çoğalıyor katran duygular
üç yüz yedi bin sızı,
parmaklarımdan akıyor sarışınlığı
parmaklarımdan ölüm,
ölümün komşu kızı
revolver, tutuşturdun elime
ölmemiş ol, incinmemiş ol
hayıflan gideceksin diye,
hayıflan öksürüyorum diye
burnundan fışkırıyor ölüm
çamurdan bir yalnızlığı putlaştırdım göğsümde
farfara,
beni pencere kenarı menekşesine dönüştürme.
incinme hiç
ölme.
Jean Valjean
2022-10-16T14:10:25+03:00Hisli bir şiir. Okuduğuma memnun oldum.