bedenim yalıtım yaparak koruyor ruhumu
başkasının bu özlem, biliyorum
başkasının sevincini yaşayıp başkasını yaşıyorum
bir ara kendimle tanıştım
onunla da yapamadım, bozuştum
şimdi kimseyi tanımıyorum aşık olmuş gibi
fakat değilim ben: kısa süreli bir parlamayım
ve aniden söneceğim, ama değil henüz
değil henüz zamanı parlamanın
değil henüz sönme vakti
sadece, gitmeliyim parlamadan, sönmeden
boş, dünyayla iletişimim koptu çoktan
yazılmış her şey: belki de kendim yazdım
içimin boş olduğunu mu, bilmem
yoksa sevgilinin boşluk olduğunu mu
hayaletler yuvası buranın ismi
masallar okuyup anlamlandırıyorum güya
sonunda yoruyorum hayatı, ve seni
kendimdense haberim yok henüz
belki ölmüşüm, belki yaşıyorum hâlâ
ama biliyorum, eskiden tanıştım kendimle
ne değişmiş göremedim ama
güzeldi her şey, itiraf ediyorum
nasıl söylesem: ağaç direnmiş kara yitirmemişti yeşilliğini
zor olmazdı güzel olmasaydı her şey
gülünç olan bu ya: güzellik ayrılık getirir sonunda
toprak yarılır insanlar uykuya dalar
hatıralar soğuk köşelere bırakılır
karşılıklı takılmaz aşıklar birbirilerinin kancasına
birisi sonrakidir hep ya da bir kucak
birisi hatırlar her şeyi
diğeri unutmaz bile
zira yoktur bir şey hatırlanacak
Jean Valjean
2022-02-07T22:54:15+03:00Güzel bir şiir. Ellerinize sağlık.
pasolini
2022-02-07T22:44:01+03:00"bir ara kendimle tanıştım
onunla da yapamadım, bozuştum"
Çok güzel bir şiirdi, kaleminize sağlık🤍
Seniya Burçak
2022-02-07T22:40:02+03:00👏🏽👏🏽👏🏽