Sokak lambası patlamış

Yağmur çiseliyor biraz da

Islanmayı göze aldım, yürüyorum

Belli ki kafamda sessizlikler

Belli ki suskunluklarımı dinliyorum

Yüzleşmek ağır gelir böyle akşamlarda

Biliyorum

Hiç bilmediğim bir duyguyu özlüyorum sanki bu sokakta

Hep tanıdığım ama hiç tanışmadığım

Benden kalan, benle kalmayan

Yürüyorum

Bir sonraki lambayı hedefleyip

Orada, her suskunluğuma bir dil

Her boşluğuma bir ad veririm ümidiyle

Sonra birden

Vardım diğer lambaya

Ne adını koyabildim ne de dillendi sustuklarım...