Sokaklar görüyorum
Çehresinde türlü türlü gölgeler
Başından aşmış yıldızlar
Yürüyorum
Ben eğri büğrüyüm
Gölgem dümdüz ve kara
Nefesim çekiliyor gittikçe göğe
Oturup dinleniyorum
Bir su birikintisi ayak ucumda
Bakıyorum
Sokağın loş ışıklarıyla yapılmış bir resim
Yaprakları sayılır birkaç ağacı var
Boğazımdaki yumru dilimi yutuyor
Yürüyorum
Yorulup kamburlaşıyorum yürüdükçe
Göğe bakarken dikleşiyorum
Çocuklar var sokaklarda ruhları temiz kimseler
Görünce özlemle anıyorum çocukluğumu
Fotoğraflarını öpüyorum
Işıklar gözümde büyüyor artık
Yılları içime attığımdan
Hem de bir sürü yılı
Ciğerlerimi yakıyor
Bir şarkı mırıldanıyorum cılızca
Sana çocukluğuma çok çok sevgiler son kez
Ciğerimdeki tüm hava bir sokak ortasında çekiliyor
Terk etmek üzere.
Jean Valjean
2020-05-29T01:53:52+03:00Kaleminize sağlık. Yalın ve güzel bir şiir olmuş.