Bilmem hangi baharın ışığı var içimde
Serpilmiş yaprakların dallarımda düşerken
Bir gülüş anımsatıyor çocukluğumu ta içimde
Hatıralar yağmur gibi gözümden akıp giderken.
Seni düşünmek, var mı bundan vedası
Nazlı bir dil, güler yüzlü bir edası
Saçıyor ışıklarını daha doğmayan yarına
Narin çiçekler gibi açmış kaldırım kenarına.
Bir selam gelir gönlümden gözlerine
Ahu eder gönlüm dudaklarının allığına
Geleceksin biliyorum bir gün gökyüzüme
Bir içim kuş olur gökyüzünde, yalnızlığına.