Bilmem hangi baharın ışığı var içimde

Serpilmiş yaprakların dallarımda düşerken

Bir gülüş anımsatıyor çocukluğumu ta içimde

Hatıralar yağmur gibi gözümden akıp giderken.


Seni düşünmek, var mı bundan vedası

Nazlı bir dil, güler yüzlü bir edası

Saçıyor ışıklarını daha doğmayan yarına

Narin çiçekler gibi açmış kaldırım kenarına.


Bir selam gelir gönlümden gözlerine

Ahu eder gönlüm dudaklarının allığına

Geleceksin biliyorum bir gün gökyüzüme

Bir içim kuş olur gökyüzünde, yalnızlığına.