Severdim 

Hikayesi olanları

Köşe taşı gibi 

Son sözleri dudaklarında hapis

Severdim 

Açık havada süzülen martıyı

Tüm gün pineklerken

En güzel saatlerde uyanışlarını

Basitliği arardı gözlerim

Anlam kovalarken 

Maymun iştahlıydı bakışlarım

Bilmezdim çocukken kavramını

O kadar dolanmıştım ki 

Seyre değerdi kıvranışım

Şimdi,

Duruyor sessiz kanatlarım

Şehrin en güzel yerinde,

Bi’ sokak lambası tepesinde.