Yakındır ölüm, belimdeki tabancayı şakağıma dayayacak kadar

Yakındır ölüm, nefesimi kesecek kısa bir koşu kadar

Yakındır ölüm, kafamdaki düşüncelerin açığa çıkması kadar


Yazdıracağım adımı idamlık diye zihnimdeki düşünceler eyleme dönüştüğü zaman

Edileceğim irtica, özgürce konuştuğum zaman 

Gerçekleşecektir babamın beni silmesi insanlar arkamdan konuştuğu zaman 


Yakındır ayrılık, iki dudak mesafesi kadar

Büyük değildir umutlarımız hevesimizin sürekli kırılmasından 

Uzaktır aramız Ekvator ile Kuzey Kutbu arası mesafe kadar 


Farklıdır dizelerim kafiyeli, göz boyamalı şiirlerden sizden farklı olduğum kadar 

Bir umutsuz vakadır ülkem Afrika'daki çocuklar kadar 

Zordur özgürlük göklerde gökkuşağının kalıcı olması kadar

 

Yakındır sonumuz, isyan etmek yerine boyun bükmeyi tercih ettiğimiz müddetçe 

Kısadır sigaralar, dertler boyunu aşacak kadar büyük olduğu sürece 

Değişmez bu dünya, insan denen mahluk nefes aldığı sürece 


İnmez kadehler aşağıya fizik kanunlarına meydan okurcasına

Bitmez sana olan sevdam, üzerime toprak atılmadıkca 

Yeşermez umutlarım annemin dizlerine uzanıp çocukluğuma ulaşmadıkca