Koklayamadığım tüm çiçeklerin hatrına seviyorum onu.
Öyle ki tüm o hoş kokular onu yansıtıyor sanki,
Korkusuzca adım attırıyor bana gülüşleri,
Yeniden sevmeyi öğretiyor gecelerime konuk olan düşleri.
Bir mevsim mi, yahut bir meltem midir hissettirdikleri?
Gelip geçici gibi çünkü, bir anda mutlu eden serinliği.
Çok düşünmeyi eskide bıraktıracak bir huzur mu bana vadettiği,
Yoksa eskide kalmış dikenli hatıralar mıdır yanında getirdiği?
İlkbaharım mıydı o yoksa,
Sonbaharın acı sessizliği?
