Senin yanına oturmuş kader kırıntıları
Birleşmiş tozlu sayfalarla
Gözlerimde yangınlar çıkarmış
Bundan sonra ne yapsam da gelmez
gelmez hayatımın ipleri ellerime
Akmaz çeşmelerdeki sevgi pınarları
Evet
Zordur dört ayakla yürümek
Fakat aldın mı eline fötr şapka
Rahat edersin gönül salıncağında
Sökülen düğmeler kavuşur birbirlerine
Bana lazım olan
Bir tane kibrit kutusu
Dileğim ise her alışımda onu
Teker teker dökmek denize
Ki
Ne yüzün silinir parmak izlerimden
Ne de adın bırakır kendisini
Kurumuş dalların boynuna
Ben yarım kürede bırakıyorum her şeyimi
Sondan katlayarak atıyorum
Süreyya bana göz kırpıyor yukarıdan
Kirpiklerinden süzerek veriyor yıldızlarını
Oysa ben Bahamalara gömüyorum kendimi.
