Hüsransız devam etmesini düşlerken
umutsuz bir bitişin içinde kayboldum
ve ruhum hazır değilken
gözlerimde yaşların belirmesine,
yine de ağladım tüm
gidişlere
gibilere
gizlenmişlere
Hayatın getirilerinin içinde
sevinç kırıntıları ararken
yaşamaktan korkmakla
yüzleşmem sandım
sevilmek, öylece sevilmek
derin, kuşkusuz, ve bitişsiz
acısız erişebilirim sandım
hiç kıyamamazlık etmeden
sırf güzel diye koparılan,
sonra solmaya bırakılan
çiçek gibi yok oluştayım
hoyratça edilen vedalarda
ya sonu olan bir ağrı,
ya da sonsuz bir uyku diledim.
Gerçek bir yaşam sürdürebilmek
ölümden daha acı verici olmasın,
hayatımın hiçbir anında
beni terk etmeyen
hüzünden başka
bir şeyler olsun istedim
Sanki başlayıpta hiç bitmeyecekmiş gibi içimin en derinine sakladım onu,
bitmeyecek - gitmeyecek diye bekledim.
Sönmeyen közü daha ne kadar
yüreğimde barındırayım?
hem vazgeçişteyim günden geceye,
hem tutmaktayım bitirmek istemezcesine
...
tüm hakikatleri
arayıştaydım
aramaktayım
fakat belki de aradığım
çoktan bulduğum
ama
her buluşta yeniden kaybedip
kalbime kabul ettiremediğim.
