Al ve kurtar artık beni,

Kalbim boğulurken göğüs kafesimde,

düşlerken seni ve

bu acımasız aşktan artakalan düşleri

Hırçın kasırgalara karşı dimdik duran

küçük, sıska bir rüzgargülü gibi

Yüreğimde, zihnimin derinliklerinde

çekilmesi zor bir sızısın sen

çek ve kurtar gönlümü

bakarsın düzelirim belki

Düzelmek de ne düzelmek!

Boşluğunu doldurduğum sızıları da alırsan benden,

Yaşamaya ne hacet?

Boşver, en iyisi bırak beni ve

apansız, sonsuz boşluğumu yine bana

Merhemsiz yaramı kendim çekerim,

geceye kadar yahut

ona bağlanan yarına...

Sahi, neden hala medet umuyorsam senden,

Çok sitemli ve çok şikayet var sana bu bedenden.

Yüreğin 5 par etmez

sanki aşığın kaleminden

Sevdam sana ağır geldiyse neden,

ben bu acıyı çekiyorum neden?

Bu dizeleri yazacak kadar bile unutamamışsam seni,

Allah da kahretsin, böyle sevdayı da

ve beni

Yaşıyorum sana olan nefretimin de son demleri

Nasılsa insan çekmeden çektirdiğini,

göçemez öbür dünyaya

değil mi?