Al ve kurtar artık beni,
Kalbim boğulurken göğüs kafesimde,
düşlerken seni ve
bu acımasız aşktan artakalan düşleri
Hırçın kasırgalara karşı dimdik duran
küçük, sıska bir rüzgargülü gibi
Yüreğimde, zihnimin derinliklerinde
çekilmesi zor bir sızısın sen
çek ve kurtar gönlümü
bakarsın düzelirim belki
Düzelmek de ne düzelmek!
Boşluğunu doldurduğum sızıları da alırsan benden,
Yaşamaya ne hacet?
Boşver, en iyisi bırak beni ve
apansız, sonsuz boşluğumu yine bana
Merhemsiz yaramı kendim çekerim,
geceye kadar yahut
ona bağlanan yarına...
Sahi, neden hala medet umuyorsam senden,
Çok sitemli ve çok şikayet var sana bu bedenden.
Yüreğin 5 par etmez
sanki aşığın kaleminden
Sevdam sana ağır geldiyse neden,
ben bu acıyı çekiyorum neden?
Bu dizeleri yazacak kadar bile unutamamışsam seni,
Allah da kahretsin, böyle sevdayı da
ve beni
Yaşıyorum sana olan nefretimin de son demleri
Nasılsa insan çekmeden çektirdiğini,
göçemez öbür dünyaya
değil mi?
Cevat Kolat
2024-01-07T19:45:10+03:00Bu satırların sebeb-i hikmeti sizlerin içinde kaybolmanızdır zaten, amacımı yerine getirmenin sonsuz mutluluğunu yaşıyorum. Beğenmenize sevindim, teşekkür ederim
Pesimistruh
2024-01-07T18:13:10+03:00Kendimi bulmuşsam bu satırlarda denizler taşar gözümden gönlümden tutamam. Kaleminize sağlık