Evet ben varım. Bunu okuyan kişi, sen de varsın. Ama yok olmayacak mıyız? Kabul ediyorum, sonları ben de sevmiyorum. Fakat bu etkisiz. Kimsenin ölümü sevmeyip bir gün ölecek olması acı bir gerçek galiba. İntihar etmiş olanlar var evet. Onların ruhu zaten ölmüştü maalesef. Bedenlerini bu acı dünyayla yalnız bırakmak istememiş olabilirler.


Düşünsene, bu okuduğun son cümle. Fark ettim, düşünmesi bile iyi gelmedi. Ama bir gün bunu yaşayacaksın. Bir gün gerçekten, bir cümle okuduğun son cümle olacak. Neden ölene kadar yalnızca okuyorsun? Neden biraz da yazarak bu durumu etkisizleştirmiyorsun? Bunu yalnızca yazı olarak düşünme. Bu kuralı hayatının her alanı ile bağdaştırabilirsin. Yalnızca yemek yeme mesela. Öyle bir yemek tarifi bul ki senin bir gün sonun geldiğinde bile onun gelmesin. O en sevdiğin film var ya, senin gibi birçok kişinin de en sevdiği film. Onu yazan da, yöneten de, oynayan da bir gün ölecek; belki de öldü. Ama o film onları yaşatacak. O film her izlendiğinde onlar da hissedilecek. Peki ya sen? Senin en sevdiğin filmin o olduğunu daha kaç kişi biliyor? Onların hepsi bir gün ölecek ve unutulacak. Ama sen o filmi yapanlardan biriysen eğer, o film gibi sen de yaşayabilirsin sonsuza kadar.


Bu dünyadaki her insan her şeyi tüketebilir. Peki neden üretme potansiyelini de kullanmıyor? Yalnızca yemek yapmak, film çekmek, kitap yazmak ile sınırlı değil bu durum. Mutlaka kendini sonsuza kadar yaşatabileceğin bir şeyler yapabilirsin. Dünyaya kattığın her şeyi birisi kullandığında seni hissedebilir. Belki sen de hissedersin.


İnsan beğenilmek, hatırlanmak, saygı duyulmak ister. Unutulmak, dile gelmese bile dili en çok acıtanlardan aslında. Bir gün unutulacak olmak, hayatı boşa yaşamak demek değil mi? Ne anlamı kalıyor peki o zaman? Tükettiğin kadar olmasa bile üretmeye başlasana o zaman. Bu dünya her zaman fikirlere saçma, o fikri üretenlere de deli der. O deliler olmasa, bu dünya dünde kalmaz mıydı? İnsan isterse, inanırsa ve vazgeçmezse her şeyi yapabilir. Engeller elbette gelir. Ama unutma, ya bu son engelse? Ya bu engelden sonra başarıp sonsuzluğa ulaşacaksan?


Telefonun bugüne dek hiç bulunmadığını düşün. Birisi sana konuşmayı sağlayacak bir alet olduğunu, iletişimi kolaylaştıracak süper bir fikri olduğunu söylese sen ona deli demez misin?


“Bir sürü alet var, koskoca dünyayı sen mi değiştireceksin? Sen çok hayal kuruyorsun, bunlarla uğraşma.” Biz o delileri, bunlara maruz kalmalarına rağmen vazgeçmedikleri için tanıyoruz. Onların ürettiklerini tüketiyoruz. Sen sadece tüketen olursan, kendini de tüketmiş olacaksın. Bir ömrü boşa yaşayacaksın. Yapma bence.