Uzun uzun bakarken mehtaba, akıt gözyaşlarını.

Görmez kimsecikler merak etme,

Bırak kendini karanlığa sarsın her yanını.

Tutarak kendine eziyet etme.


Bu bir düşüş, bir dibe batış, düşün

Dikkatli bak ama belki de yükselişin

Tekrar

Tekrar ve tekrar

Bir ihtimal son düşüş

Küçük, minicik bir ihtimal

Ama insan işte

Umut ediyor, inatçı

Bıkmadan usanmadan

Ah birde doğru yerde kullansa

Şu iflah olmaz inadını


Göremiyoruz, çünkü hiç bakmadık

Bir akbaba misali kemirip durduk

Yürek denen şu illeti

Üstüne üzüldük

Bizi kim bu hale getirdi!