seninle her şeyin
tamamından daha fazla
daha da fazla oldukça
sevişmemiz mesafeden
yakama heykel gibi
dikiliversin dişlerin, çünkü
ben arkandayken
çağlardı içinden bir
kahverengi sel
ama titremen olacaksa
hiç bu kadar, titremen
ben mutlaka açıklarım
erdemsiz kalmanın erdemini
yine de yorgun bir gün
sonunda soyunduğunu odanda
göremeyecek olmak
varlığını bükebilir dünyanın
-portakal suyuna varana-
aklındaki soruların
elinde olmadığını anlayabiliyorum
canım, bir orkide katili
olarak tanınacaksam tanınayım
daha zor olmayacaktır kan
görmekten ellerinde, ki
benim aklım yok
seninki sana kadar
-yüksünür bizi.
