bıkmışsın ama o yaşlanmamışsın hissi,
çok yanmış canın ama sen tekrar tekrar ayağa kalkmışsın gibi.
böyledir, istemediğin güçler seni ele verir
dinmesi, ardından hemen geçmesi
bir formülünü henüz bulamamış kendisi,
acılara karşı.
üç gün ağlar, iki gün susar
hep ağır gelmiş bu yük diyebilmesi gerek
yanan duyguların külleri başında ismine bir dua etmesi,
ihtimal bile değil şimdi,
adınla adımın yan yana gelmesi.
üç kuruş etmez satırlarım diyorum,
adına şiirler adıyorum,
sezgilerim köreliyor, işin kötüsü bu ya sevgimden gidiyor, kalbimden.
elleri göğe, gözleri umuda bakıyor
birileri elbette ki duyuyor, benim dışımda.
görüyorlar seni sokaklarda, caddelerde
o fotoğraf çekildiğin lüks villaların önünde,
birileri benden daha çok rastlıyor sana,
bilmeyerek, görmeyerek
geçmiyorsun aklımdan hiç sevilmeyerek
illa ki güzelsin, sakladığım fotoğrafların da var bende
ama bu çıkan yangınlardan, bu yağmurlardan
sensiz geçtiğim otobanlardan
bir şerit kaçırıyorum dalgınlığımdan.
kazalara sebep veriyorsun,
olmayışınla şimdi bir yuvayı darmadağın ediyorsun.
sorumlusu sensin, sen.
bense hiç etmiyorum sorun, aslında toplayıp cesaretimi edebilsem
çok var aklımda cevabını bekleyen sorum.
kısa ve öz olmalı sana adadığım durum,
duygu durum bozukluğundan mıdır bilemiyorum
ama hep göğe baksa keşke yurdum.
üzüntüler, acılar
inan hiç yaşamasam ekonomik kaygılar
bir benzin istasyonuna benzetiyorum seni kalbimde
7/24 açık, istediğim zaman varabileceğim,
ihtiyacım olan benzini,
ben ancak gözlerinden temin edebileceğim.
rengini unuttum, soldun
uzağı görme problemlerim olsa bile
elbet vardı bir sonun, yaklaşacaktın.
mercekle inceleyecektim,
teste gönderecektim hücrelerimi
hala senden neden kopamadığına dair
raporlar, hissiyatlar ve
hipokrat yemini etmiş bir doktor tarafından inandırılabilirdim ancak.
benim anlamadığım, onun açıkladığı bir durum olmalıydı ki
seni sonsuzluğa uğurlamalıydım.
ve her gece başucunda saçlarını okşamalı,
ellerinden tutmalı
uyandığımda rüya olduğuna inanmalıydım.
hiç düşünmedin mi?
severken, giderken
hepsini geçtim ama en azından özlerken
hiç tebessüm etmedin mi?
sorumlusu sensin, sen
gidişinden, gülüşünden
sensin, inan hep sen.
