gökyüzünün kuytu köşelerine kazdığım gömütler sancıdığında

ölüm yüklü* bulutlar gibi ay'ın doğusu'na çöreklendim

ucu kıldan ince hançerler yağdı başıma başıma

güz gibi geçip gittim şu dünyadan

yıldız oldum mazlumların gözlerine kuruldum

yaradanın ahını almışım gibi mahkum ettiler beni kendi ışığımda boğulmaya

milyarlarca çağ devirdim yeniden doğa doğa

fakat hiçbir zaman gözlerine bakamadım

bu yüzden

söz veriyorum yüzüme baktığında

delirmeyeceğim

yüzüme bak hayır

delirmeyeceğim

delirmeyeceğim olmaz

yüzüme bak