Seni bulmuştum
Bezm-i alemde kaybettiğim
Ruhumun diğer yarısı
Çıkıp gelmiştik ikimizde
İki uzak şehirlerden...
Bir masal nasıl başlarsa
Öyle başladı benim masalımda
Bir vamış,
Bir yokmuş...
O günlerde;
İlk şiire ve sigaraya başladığım günlerdi
Dudaklarımda sesini bulamamış harfler vardı...
Sana bir içimdeki kelimelerle seslenmeliydim
Bende meralim,
Menekşem,
Yaban yoncam,
Gönül yaram demiştim...
Seni karşıma rabbim çıkarmıştı
Belli ki;
Olması gereken bir şey vardı
Ben tutsak
Sen uzak olacaktın...
Öyle de oldu...
Ben yine senden uzağa düştüm,
Belki ranzanda beni,
Yada bir başkasını bekledin...
Ben sana yüreğimi bırakıp da gitmiştim
Kırgın kelimelerimi,
Benim söyleyemediklerimi,
Onlar söylesin istedim...
Nerden bilebilirdim yıllarca saklayacağını,
Onlarla avunacağını,
Bir gün çıkıp geleceğim diye,
Bekleyeceğini...
Ben hiç sevildiğime inanmadım ki
Hiç de beklemedim bunu...
Yıllar sonra...
Bir muştu,
İlk bahar yağmuru gibi,
Bir rüya alemi...
İkimizinde bildiği,
Yasak ve masum bir ilişki...
Şubat günleri,
Günü az,
Gündüzü kısa idi
Ama olsun;
Sen gelmiştin ya,
Ne önemi vardı mevsimin
Baharım sendin
Sende yaşadığı anlamıştım...
Ağaçlar filiz vermeden bahara
Sen birden yol ayrımına girdin,
Bırakıp beni gittin...
Her seferinde kalıyordum ben aşktan
Hep aynı yerden çıkıyordu sorular
Her defasında benim bilmediğim yerden
Senin kalbinin dolu bölümünden...
Yoksa severdin beni
Öyle bir kenara bırakıp gitmezdin
Gönül artığı gibi...
