Neden bu kadar acı veriyor dünyayı sevmek.
(s.13)

*

İnsanın ruhunu yitirdiği bu zamanda
Kim okuyup kim yazacak.
(s.13)

*

İncinme değil bu
Öfke değil
Ah! değil.

Ötesi... çok ötesi.

Tam bir yürek çöküntüsü
Ruhun taşa dönmesi
Aklın büyük yalnızlığı.

İnsana olan inancını yitirme!
(s.19)

*

Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı
Sesin fotoğrafı. Boşluğun fotoğrafı.
Parmak uçlarındaki karıncanın
Ruhtaki üşümenin...

Ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı.
(s.22)

*

Yoksulluk...
Dünyanın üstünde yükseldiği iç kanama
Tanrının büyük utancı.
(s.27)

*

Şiir ve aşk...
Aklını, kalbini, gövdesini
Kendine karşı bile ayaklandıran
Mucizesi insanın.

Sonrası...

Bir uzun can çekişme.
(s.40)

*

Ne demek biliyor musun bir insanı sevmek
Birden dünyada kötü insan kalmıyor
(s.57)