Bir yuvam yok artık

Ayaklarım vardı bir zaman 

Tanrı'nın yarattığı dünyamda koşabilirdim

Aldılar her şeyi mi sebepsizce


Gülmek isterdi belki bir çocuk 

Yarını düşünmeden 

Sevgisizliğe tutsak gözyaşları dökmeden


Unutamadığım bir ceset var ölmeyen kalbimin duvarlarında asılı fotoğrafta

Soluk mavi bir kağıt parçası

Ne denli anlam ifade edebilirdi


Susmak istedim tüm çabama rağmen

Susmak, susmak…