Derinlerimde çok derinlerimde kaynıyor sular,
Bir nostalji denebilir ya da bir intikam şarkısı,
Ya da bir cadı avı, ya da bir cambazın inatlaşması incecik ipin üzerinde.
Daha iyi yaşamak için okuyorum tragedyaları,
Sonu tanıdık sonuçta,
Ta derinlerimde kopuyor yapraklar,
Şimdilerde beklenen bir fırtına,
Daha iyi anlamak için yaşıyorum tragedyaları,
Tanrım -deus ex machina-
Sana dokunduğumda donsun sular.
Derilerimle yaşamıyorum derinlerimde kaynıyor sularım,
Ben kimlerin suyu isem akıyorum tanımlardan hepimiz insanız naraları ardında,
Cambazın ipi kadar insanız,
Bilmiyorumun ardında sığınırken kaynıyor sular
Ben neyin sonucuyum neyin diyalektiğinde
Ben yalnızca, daha iyi okuyorum tragedyaları
Yaşam da beni anlasın diye,
Düğümlerin açıldığı yerde kaynamıyor sular
Deham yok, aklım yok, düşlerim yok, ya ben?
Bilmiyorum sığınıyorum arkasında.
En iyisi kesip atayım diyorum,
Ama zaten kör bir bıçak, içimin kaynayan sularında.
