Süregelen atların

Koşmaktan vazgeçtiği eşikteyiz.

Zamanın durdursak

Susacak mı söylediklerimiz?


— Bilmiyorum.


Ben, kendime giden yolda

Yorulmuş bir at.

Sevilerim dörtnala koşmak isterken sana oturmuş, beni ağlamanı bekliyorum.


— Bilmiyorum.


Uzattığın elin bana mı?

Yoksa merhametin mi yüzüme vuran.


— Korkuyorum.