Ozan Şahin

Gide gide varamadığım sokakların

Önünden geçiyor sığamadığım yokluğun.

Gidişini açıklayamıyorum lambalara

Bomboş bir evin yolcusuyum bu akşam

Utangaç adı...

Bir milyon kez geldim sana

Rabbim biliyor ya

Annemin dizlerini çok severdim.

Yaramazdı üstelik sözlerim

Akşam ezanı okunurdu

Rabbim gene biliyor

Söz ağ...

Bir akşamüstü,

Kelimeler dökülüyor gözlerimden.

Raydan çıkmış ayaklarım,

Boynu bükük ellerim

ve ben,

Düşe kalka sana gelmek istiyorum.

Geçtiğin sokakla...

İçimden geçiyorsun,

Ve bastığın her yer çiçek

Sana açan.

Görüyor musun?

Sustuklarım

Karnımdan fışkırıyor.

Lisan terk ediyor

Ben yörüngeden ayrılıyorum...

Süregelen atların

Koşmaktan vazgeçtiği eşikteyiz.

Zamanın durdursak

Susacak mı söylediklerimiz?

— Bilmiyorum.

Ben, kendime giden yolda

Yorulmuş bir at....