Bir akşamüstü,
Kelimeler dökülüyor gözlerimden.
Raydan çıkmış ayaklarım,
Boynu bükük ellerim
ve ben,
Düşe kalka sana gelmek istiyorum.
Geçtiğin sokaklar, gittiğin yollar
Giderken kapattığın kapı
Yürümeyi öğretiyor bana.
Önce sabah oluyor,
Sokak lambaları sönse de
Bir gidişin, bin yıllık özlem
ve ben,
Bu evden seninle çıkmak istiyorum.
Kapımın önünde terliklerin,
Orman sessizliğinde yalnızlığım
Bir Allah bir de sen.
— Üzgünüm sevgilim,
Ben hiç la(y)ık olamadım.
Sonra akşam oldu.
Uyuyunca geçer dediğim günler,
Baş belası saatler,
Derken
Her şeyi aştım da
Yastığına yenildim.
