Tanrı'm, lütfen!

Bir kerecik izin ver çocuk olayım.

Sadece bir gün için yaşlanmayı durdurayım.

Bu kafanın içinde sağlam bir fikir var, izin ver dışarı salayım.


Tanrı'm, şiirler yazdıkça çoğalır.

Ben yaşadıkça yok oluyorum.

Keşkeler ve belkiler sisi sarıyor göğümü.

Tanrı'm, lütfen!

İzin ver, ormanlara kucak açayım.


Turkuaz kökleriyle sardunyalar etrafımda.

Ve karanlığın keskin başlangıcı, sonundan daha çıngıraklı.

Ağlamaklı yeminiyle merhaba diyor gözlerim aynaya.

Tanrı'm, lütfen!

Aç kollarını.