Tutuldum kaldım sende Hestia,
Hep yeni baştan yarandı bende senin sıcak, tutkulu özlemin,
Diz çöktüm seni yenmek için,
İnatla seni gösterdim, odur dedim,
Nedir dedi baş tanrı kahkahalarla,
Odur dedim,
Sende yaktı beni nihayetinde,
Sana bıraktı beni.
Biliyordu tanrıçaların korkunç olduğunu,
Uyarmıştı,
İnsan kafam anlayamadı bunu,
İnsan kalbim eridi gözlerinde,
Sonunda bozuldu insani yapım.
Ey ateşten kız, sar beni kollarına, gözlerinle ara beni kaybedene dek,
Yetmez,
Bana ait tek bir parça bile kalmamalı dünyada,
Gider şehvetimi yorgun arayışınla,
Öldür beni!
Sen değilsin beklentim,
Sana doğru değil arzularımın yönü
Kimse bilemez nelere sürüklediğini hayalinin,
Karanlığa bile götürmez kalbimin gıcırtıları,
Işıktan vazgeçeli çok oldu ne yazık,
Anlatamadığımla kaldım öylece, çürüyüp gideceğim günün birinde onunla,
Haberdardın bundan, farkındaydın cehenneme yol aldığımın,
Ey Hestia, biliyordun sonunda sana varacağımı,
Sen, biliyordun böyle olacağını.
Kalbin kadar temizdi yüzün zamanın birinde,
Nimetler verirdin kullarına,
Tapınakların en soylu bakiresi, sen,
Korurdun insanları, korurdun beni...
Sen ki en şereflisiydin tanrıların,
Ne oldu sana Hestia?
Şimdi niye yakıyorsun beni?
