Futbol diyor. Asla sadece futbol değildir.
Senin dışında herkesi memnun etmeye çalıştığım bu yerden müsaade istiyorum artık. Dünyayı çok öfkeli bir anında var etmiş olabileceğine neredeyse eminim. Bazılarımıza hatalarımızdan önce acı çektirmene anlam veremiyorum. Sen ortayı açıyorsun gol attım diye bana mı yazık? Seninle böyle de konuşmamak gerek öyle değil mi? Kiminle nasıl konuşacağımızı da bilmiyoruz artık Allah'ım. Kime ne desek hepsi büyük bizden. En başta Sen. Hem en yakınsın bana, hem de milyarlarca yıl var aramızda.
Allah'ım biraz saçma gelecek ama şimdi sen çok iyiysen yani muhakkak iyisindir tabi de. Hani biz insanları sen yaptın. Yaratarak yaptın, doğurulmadın ve doğurmadın tamam. Bize nefsi duyguları da sen verdin. İrade de verdin o da tamam. Ya Allah'ım şimdi Sen tüm bunları yaşamadan nasıl yani? Demek istiyorum ki hani bunların nefsi olduğunu bilmek için bir tadına mı bakmak lazım ne lazım anlamadım ki? Kızma valla ama insan bazen anlayamıyor. Dünyaya uygunum diye beni buraya attın yakmadan hemen önce. E ben buraya da olmadım sanki Allah'ım.
Tüm bunları yanına gelmeden önce gönderiyorum ki. Yoğunluk olur, aksilik falan çıkar hani bana daha az vakit ayırırsan diye diyorum. Yok yok zamanın ve mekanın da sahibisin onu demedim. Nasıl konuşacağız seninle hep ast üst ilişkisi mi olacak yani? Bazen de sen beni dinlesen ne olur? Bazen de ben öfkelensem dünyaya. Bir düzeni eleştirmek için illa ondan daha iyisini yapma kudretine sahip olmak mı lazım? Bak mesela anam, babam, kardeşim hepsi durmadan eleştirir beni. Konu komşu eleştirir. Bakkalın ter kokusu eleştirir. Onlar da benim daha iyi versiyonumu yapamazlar ama eleştiriyollağ. Demek istediğim onlar beni eleştirirken nasıl günaha giriyorlar ve insan olduklarını hatırlıyorlarsa ben de öyle yapayım istiyorum. Mevcut düzene diyorum uyumsuzum Allah'ım. Durmadan bir suç işlemiş gibi boynumu niye eğiyorum diyorum ben Sana? Yani ben niye seni sevemiyorum. Seni bu kadar çok severken sadece korkabiliyoruz Senden niye?
Eminim tüm bunların cevabı da vardır Sende. Hatta kitapta da yazmışsındır. Dört yüz küsur alim de açıklamaya kalkmıştır Resulün'ün bile açıklamadığı sözlerini. Kime inanıcaz, kime güvenicez Sen anlat. Okudum anlamadım Sen anlat. Gönderdiğin peygamberler Senden kanıt istiyor Sana inanmak için, ben isteyemem ama. Beni de Sen yarattın, onları da. Hem adilsin, azizsin, kerimsin o bakımdan soruyorum. Kimseyi kimseye üstün kılmadın hani o bakımdan soruyorum. Onları daha üstün bulduğun için mi onlara cevap verdin? Onlar kanıt isteme hakkını kendinde buldu da, o zamanda yaratılmayan bunca insan neden bir kitaba ve altıncı hislerine güvenerek Seni bulmak zorunda?
İnanmadığımdan değil. Kimsesi olmayan kimse arar kendine. Arayan bulur biliyorum. Seni buldum ama Sen de beni bul istiyorum. Oturalım konuşalım; vakti değil mi artık bunun? Dağlar denize niye paralel oradan başla istersen. Ya da bezm-i elest'te bu elemeyi neye göre yapıyorsun? Yani en azından bir takım akrabalarda daha iyi seçimler olabilirdi diye diyorum sadece. Ben bu oyundan çıkmak istiyorum diyince de ayıp. Ya hu tamam her şeye sahipsin ama böyle de olmuyor bana bir düzen kurmuşsun tüm kuralları da kendi istediğin gibi yapmışsın. Diyorsun ki: ''Sen oyna ben izleyim.''. Canını yediğim ben yine oynayayım Sen iste yeter ki ama oyuncu değişikliği falan yapılmıyor mu burada? Ya bak benden ne orta saha olur, ne defans olur; benden olsa olsa yedek olur. Al beni yanına oturalım kulübemizde birlikte izleyelim. Söz cennetten iki oda bir salon vermesen de gelirim. Beni hayatın enstantaneleri ile yalnız bırakma.