Bir evden başka bir eve gitmek. Giderken eşyalarını da götürmek. İşte, bence taşınma eyleminin tek lanet tarafı. Taşınma öncesi hazırlıklarında, eşyalar paketlenirken evde tam bir kaos hali hakim olur. "Bu kadar eşyayı ne yapacaksak!", "Kitaplar yine bilmem kaç koli oldu.", "Eşyanız çok, eşyanızı azaltın.", "Okuduğunuz kitapları versenize.", "Küçülmek lazım abi, bir bavula sığmalı insan."


"Toplasam o öğütleri, buradan köye yol olur." demiş ya Cem Karaca, ben de aynen o hesap.


Bu kez bir hafifleme gayretine girdim. Annemin genç kızlığına, anneannemin gençliğine, çeyizim için hazırlanmış örtülere, gittiğim seyahatlerin bazılarına, kardeşimle sarhoş olup gülüştüğüm yaz gecelerine, eski sevgili hatıralarının çoğuna, sayfalarının aralarında ders esnasında elden ele geçmiş yaramazlık notları olan üniversite kitaplarıma veda ettim.


Velhasıl taşındım. Yeni başlangıçlar için eskilere veda ederek.