safi bir bedenden sıyrılarak dokunduğum masa
ardında tek bir zeytin çekirdeği bırakmış
mağlup bir yutkunmayla
konuştuğum çiçekler bile küskün artık bana
adını barışın pençesindeki
masum duygulardan alan çiçekler
ve onları yerlerinden ettiğimde doğrudur
artık istemediğim de
bu yüzden sökülecekse çizdiğim resimler
bir suçluluk edasıyla
unutacaksam kazandığım umudu
o zaman sana kavuşmanın da
bir anlamı olacak.
