Nedir içimde ki bu insanları anlama çabası?
Herkesin içinde tapındığı sanemi ben miyim?
Tüm delhizlerine tanıklık etmiş gözlerime görmeyi öğretiyor gibiyim
Kendime olan körlüğümü durup hiç düşünmedim
Vakti yoktu düşünmenin
Nedendir bu yaşamak?
Tek başına yaşanılmayacak, hakikat bu.
Hakikat, haksızlık etmek değil ki!
Kendine düzenekler kurasın.
Neye inanıyorsun ki, bu öfken soluklanmıyor?
İnsanlara mı içine mi?
İçinin avareliğinde karşılaştığın kaç personaya güveniyorsun ki
Anlam budalası gibi, eteklerinde geziniyorsun insanların?
Hangi körün tanrısı kör değildir?
Kaç narsistin tanrısı, soldurmadı çiçekleri?
Sen kalkmış salya yerine kan akan ağıza, merhamet/varlık nedir diye soruyorsun.
Durduğun yeri sorgulasana!
